BWR

Amerykański dozór jądrowy (Nuclear Regulatory Commission) uznał etap wycofywania z eksploatacji elektrowni jądrowej Rancho Seco za zakończony. Większa część terenu byłej elektrowni może być już zagospodarowana w dowolnym celu.

Nieczynna elektrownia jądrowa Rancho Seco w Kalifornii (USA) (fot. na licencji Creative Commons, http://www.flickr.com/photos/tofsrud/ / CC BY-NC-ND 2.0

Teren po elektrowni i powierzchni 32,4 hektarów ma obecnie mniejszą maksymalną dawkę promieniotwórczą niż żądane przez KNJ 25 miliremów na rok związane ze skażeniem resztkowym. Tylko około 2,4 hektara, na których znajdują się budynki do przechowywania średnioaktywnych odpadów radioaktywnych oraz wypalonego paliwa jądrowego z tzw. suchych przechowalników pozostaną nadal pod nadzorem NRC.

Rancho Seco – należąca do Sacramento Municipal Utility District (SMUD) elektrownia pracująca na 913 MWe reaktorze wodnociśnieniowym (PWR) została uruchomiona w 1974 r. ale w kolejnych latach doświadczyła problemów z niezawodnością. W 1989 roku, 3 lata po wypadku w Czarnobylu, elektrownię zamknięto po wynikach lokalnego referendów, w którym 53% ludności było za zakończeniem eksploatacji siłowni.

W 1995 Komisja Nadzoru Jądrowego zaaprobowała plan wycofania elektrowni z eksploatacji. Miał on obejmować utrzymanie magazynów długoterminowego składowania wypalonego paliwa przez 40-60 lat. Wkrótce potem SMUD wprowadziło projekt stopniowego oczyszczania terenu i rozbiórki istniejących budynków, aż do momentu gdy na miejscu zostaną tylko magazyny odpadów.

W Kalifornii pracują obecnie 4 bloki jądrowe (łącznie w dwóch elektrowniach), a budowa nowych została zakazana w 1976 prawem stanowym. SMUD, aby sprostać zapotrzebowaniu na energię po zamknięciu Rancho Seco zainteresował się m.in. elektrowniami wiatrowymi. W Kalifornii, która przeżyła kryzys energetyczny w latach 2000-2001 energetyka jądrowa zdaje się, mimo zakazu stanowego, zyskiwać nowe poparcie.

Źródło: WNN