BWR

To właśnie Stany Zjednoczone, jako że posiadały już solidne doświadczenie w eksploatacji reaktorów jądrowych, były państwem, które w kolejnych latach prowadziło najbardziej dynamiczny rozwój dziedziny energetyki jądrowej. Lata 60-te to okres prawdziwego rozkwitu energetyki jądrowej w USA – elektrownie jądrowe uchodziły za ekonomiczne, przyjazne środowisku i bezpieczne, a w ich budowę zaangażował się przemysł prywatny . Do roku 1973 zamówiono 259 reaktorów. Jednak wiele z tych zamówień nie zostało zrealizowanych, a rozwój energetyki jądrowej zahamował spadek popytu na energię w latach siedemdziesiątych oraz wypadek w elektrowni Three Mile Island w 1979 r. Wypadek nastąpił zaledwie rok po uruchomieniu reaktora TMI-2. Przyczyniło się do niego zarówno wadliwe działanie aparatury jak i seria pomyłek i niedostateczne przeszkolenie pracowników. Mimo, że dawki promieniowania otrzymane przez pracowników i okolicznych mieszkańców w wyniku awarii były bardzo niewielkie i dalekie od poziomu, w którym mogłyby mieć wpływ na zdrowie, awaria we Three Mile Island przyczyniła się do spadku zaufania do elektrowni jądrowych (spotęgowanego przez późniejszą awarię w Czarnobylu na Ukrainie w 1986 r.) a w rezultacie spowolnienia rozwoju tej branży nie tylko w USA ale i na całym świecie.

Elektrownia jądrowa Three Mile Island, USA fot. Areva

Pomimo, że wstrzymano budowę nowych bloków jądrowych to te już zamówione i znajdujące się w trakcie budowy nie zostały wycofane. W roku 1991 pracowało w USA 111 reaktorów, a ich łączna moc wynosiła 99,673 tys. MW. W latach 1969 – 1996 ponad 20 % energii produkowanej w Stanach Zjednoczonych pochodziło z elektrowni atomowych. Ostatni reaktor do tej pory oddano do użytku w 1996 r., w latach dziewięćdziesiątych zamknięto też na stałe kilka reaktorów, z powodu ich wyeksploatowania.

W roku 2003 działały w USA 103 bloki jądrowe – 69 reaktorów PWR i 34 BWR. Od roku 1980 do 2003 ilość energii produkowanej w elektrowniach jądrowych wzrosła trzykrotnie i wynosiła 764 TWh . Niemały wpływ miał na to wzrost wskaźnika wykorzystania mocy w reaktorach – w 1980 r. wynosił on średnio 56 %, w 1990 – 66%, w 2005 już około 90%. Koszt energii elektrycznej produkowanej w elektrowniach jądrowych jest od początku XXI w. najniższy z pośród wszystkich źródeł produkcji energii.

W 2007 r. ponownie uruchomiono nieczynny od 1985 r. reaktor Brown’s Ferry 1 i dziś w USA pracują 104 reaktory, 28 jest zamkniętych, a jeden w trakcie budowy. Od czasu awarii we Three Mile Island i w Czarnobylu zwiększono nacisk na kwestie bezpieczeństwa zarówno eksploatacji elektrowni jak i składowania odpadów promieniotwórczych. Od roku 1974 nadzór nad wpływem energetyki jądrowej na ludzi i środowisko sprawuje Nuclear Regulatory Commission (amerykański dozór jądrowy). Zarówno rząd jak i przedsiębiorstwa prywatne wspierają badania nad nowymi technologiami i możliwościami rozwoju energetyki jądrowej. W latach osiemdziesiątych weszło w życie prawo regulujące zarządzanie odpadami radioaktywnymi, od 1997 roku funkcjonuje Program Badań nad Energią jądrową zainicjowany przez Departament Energii (odpowiednik ministerstwa), wspierający badania na uniwersytetach i laboratoriach, rozwój nowych technologii, ulepszanie już istniejących oraz utrzymanie konkurencyjności USA na światowym rynku w dziedzinie energetyki jądrowej. Sektor energetyki jądrowej zatrudnia w USA ogółem (projektowanie, budowa, eksploatacja elektrowni, kopalnie i przerób uranu, eksport elektrowni i podzespołów) około 450 tys. ludzi.

Tabela 1. Pracujące reaktory jądrowe – USA.

Źródło: IAEA Power Reactor Information System.