BWR

Początki energetyki jądrowej w Korei sięgają 1957 roku, kiedy to Korea przystąpiła do Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej i rozpoczęła planowanie budowy elektrowni jądrowych. Od początku sektor ten znajdował się w rękach KEPCO (Korea Electric Power Company ) – ówczesnego monopolisty na koreańskim rynku energii. W 1958 r. nadzór nad rozwojem pokojowych zastosowań energii jądrowej objęło nowo powołane Ministerstwo Energii Atomowej. Pierwszy reaktor doświadczalny uruchomiono w 1962 r. Pierwszym blokiem jądrowym produkującym prąd na skalę komercyjną był Kori-1 typu PWR o mocy 600 MWe (prowincja Busan) podłączony do sieci energetycznej w 1978 r. Kolejne to Kori 2 (PWR 675, MWe)i Wolsong 1 (PWR, 622 MWe). Pierwsze uruchamiane w Korei reaktory były konstruowane na zasadzie kontraktów „turn-key” (pol. „pod klucz”) – praktycznie w całości były kupowane od firm zagranicznych (Combustion Engineering, Westinghouse, Framatome, AECL) – co nie dawało szans wykazania się rodzimemu przemysłowi.

W roku 1985 rząd Koreański celem uporządkowania struktury sektora energii jądrowej podzielił kompetencje między rodzime organizacje. Przedsiębiorstwo KHNP (Korea Hydro & Nuclear Power) miało być odpowiedzialne za nadzór nad projektami, KEPCO (Korea Electric Power Company) za rozwój rodzimych technologii projektowania i konstrukcji reaktorów, natomiast produkcją głównych podzespołów powierzono firmie Doosan Heavy Industries. Konserwację i kontrolę stanu elektrowni powierzono przedsiębiorstwu KPS (Korea Power Service). Kontrolę nad badaniami w dziedzinie energii jądrowej objęło KAERI (Korea Atomic Energy Reasearch Institute), a nad przemysłem paliwowym KNF (Korea Nuclear Fuel).

Elektrownia jądrowa Ulchin w Korei Południowej fot. Areva

Wraz z uruchamianiem kolejnych reaktorów – Kori 2 i 4 (PWR, o mocy 1035 MWe każdy), Ulchin 1 i 2 (PWR, o mocy 985 MWe każdy), Yonggwang 1 i 2 (PWR, o mocy 980 MWe każdy) i Yonggwang 4 i 5 (1040 MWe każdy), stopniowo rósł udział przemysłu koreańskiego w ich projektowaniu i produkcji. W latach 1997 – 1999 elektrownię Wolsong powiększono o 3 bloki jądrowe.

Postęp technologiczny jaki dokonał się w tej dziedzinie pozwolił Korei na uruchomienie w latach 1998 – 99 pierwszych reaktorów własnej produkcji – tzw. KSNP (Korean Standard Nuclear Power Plant) – Ulchin 3 i 4 (PWR, każdy o mocy 1000 MWe) opartych na projekcie Combustion Engineering. Kolejne KNSP - Yonggwang 5 i 6 (każdy o mocy 1050 MWe) zaczęły pracę w roku 2002, później w 2004 i 2005 uruchomiono odpowiednio Ulchin 5 i 6. W latach 70-tych energetyka jądrowa stała się istotnym sektorem gospodarczym Korei, a rząd od tego czasu sukcesywnie wdraża długoterminowy plan jej rozwoju. Dynamiczny rozwój przemysłu – a więc wzrost zapotrzebowania na energię – oraz brak alternatywnych surowców energetycznych, to główne motory utrzymującego się do dziś i mocno wspieranego przez rząd trendu rozwoju i promocji energii jądrowej. Obecnie planuje się uruchomienie 2 bloków o mocy 1000 MWe w elektrowni Shin – Kori, w budowie znajdują się 2 kolejne typu APR-1400. APR-1400 to ulepszone reaktory PWR,. Pracę nad nimi Korea rozpoczęła w roku 1995. Koreańczycy szacują , że APR-1400 są 10 razy bezpieczniejsze niż tradycyjne KSNP i bardziej ekonomiczne niż jakiekolwiek inne reaktory. Dwa APR-1400 są również budowane w elektrowni Shin-Ulchin. Do roku 2016 Korea planuje budowę łącznie ośmiu nowych reaktorów, a odsetek energii elektrycznej w skali kraju produkowanej w elektrowniach jądrowych ma do 2020 roku wzrosnąć do 43,4 %.

Elektrownia jądrowa Yonggwang w Korei Południowej fot. KHNP

Od lat 80-tych rząd koreański prowadzi starania o utworzenie składowiska odpadów radioaktywnych. Wreszcie w roku 2008 KHNP otrzymało pozwolenie na konstrukcję i wykonanie składowiska dla odpadów o niskiej radioaktywności i tymczasowego dla odpadów średnioaktywnych. Do 2016 ma powstać projekt składowiska ostatecznego odpadów wysokoaktywnych.

Tabela 1. Pracujące reaktory jądrowe – Korea Południowa.

Źródło: IAEA Power Reactor Information System.